इन्दिरा प्रसाईं

विकिपिडिया बठेइ
इन्दिरा प्रसाईं
जन्मवि.सं. २०१४ फागुन ३ गते
दार्जिलिङ, भारत
राष्ट्रियतानेपाल नेपाली
शिक्षाएम्.बी.ए.
पेशालेखन, सम्पादन, पत्रकारिता
चिनारीको कारणकथा, उपन्यास, कविता
प्रशिद्ध कार्यमन सायद उघ्रदैन, वयान, विश्वामित्र, रनमाया, बाइपङ्खी घोडा
गृहनगरकाठमाडौं
मातापितास्व.गणेशप्रसाद शर्मा, दुर्गादेवी नेपाल

बा गणेशप्रसाद शर्मा रे इज्या दुर्गादेवी नेपाल का कोख बठे विक्रम सम्बत् २०१४ साल फागुन ३ [१] गते भारत का दार्जिलिङ माइ जन्मी साहित्यकार इन्दिरा प्रसाईं खास अरिबर कथा, उपन्यास रे कविता विधा मी कलम चलाउछिन। गोरखापत्र संस्थान कि कार्यकारी अध्यक्ष[२] भइसकी उन अच्याल नइ प्रकाशन माइ अध्यक्ष का [३] रूप मी कार्यरत छन। महेन्द्र मोरङ् आदर्श बहुमुखी क्याम्पस रे पशुपति बहुमुखी क्याम्पस मी प्राध्यापन गरिसकी उनरा मन सायद उघ्रदैन, वयान कथासङ्ग्रह, विाश्वमित्र, रनमाया उपन्यास, बाइपङ्खी घोडा, माल्दाइलाई चिठी चर्चित कवितासङ्ग्रह हुन। उनरो उपन्यास 'उसको लोग्ने र बिरालो' अङ्ग्रेजी भाषा मी 'The Husband and Cat' अनुवाद भया: छ रे तसै किताप लाइ ईजिप्ट सरकार ले अरबी भाषा मी लै अनुवाद अरिराइछ। उनरो दोसरो उपन्यास 'रनमाया' नेपाल प्रज्ञा प्रतिष्ठान बाटि अङरेजि भाषा मी अनुवाद अरिया: छ। येइ का अलावा ५३ विभिन्न विधा का कितापअन प्रकाशित होइर्यान भँण्या भौती कृतिइन तथा पत्रपत्रिकाअन सम्पादन अरी राखि छन्।

प्रकाशित कथासङ्ग्रह[सम्पादनस्रोत सम्पादन]

  • मन सायद उघ्रदैन (२०५१)
  • बयान (२०५५) [४]
  • दोस्रोसत्ता (२०६२) [५]
  • मेरो कथा नलेखिदिनू (२०७४) [६]

प्रकाशित उपन्यास[सम्पादनस्रोत सम्पादन]

  • विश्वामित्र (२०५५)
  • रनमाया (२०५८)
  • शिखा (२०५९)
  • उसको लोग्ने र बिरालो (२०६०)
  • The Husband & the Cat (2005 AD)
  • उसको लोग्ने र बिरालो (अरेबिक भाषा : 2010 AD) (इजिप्ट सरकारको संस्कृति मन्त्रालयबाट प्रकाशित पहिलो नेपाली साहित्य)
  • Ranamaya (2017 AD)

प्रकाशित कवितासङ्ग्रह[सम्पादनस्रोत सम्पादन]

  • बाईपङ्खी घोडा (२०५७)
  • तिमी हुनुको (लामोकविता : २०५७)
  • नेपाल न्यूज डट कम (२०५९)
  • माल्दाइलाई चिठी (२०६१)
  • ए समुद्र! (लामोकविता : २०६३)
  • शारदा (लामोकविता : २०६९)
  • Being of You (2017 AD)

प्रकाशित खण्डकाव्य[सम्पादनस्रोत सम्पादन]

  • हरिमाया (२०७४)

प्रकाशित समिक्षात्मक पत्रनिबन्ध[सम्पादनस्रोत सम्पादन]

  • प्रिय नरेन्द्र (२०६१)

जीवनीमूलक निबन्ध[सम्पादनस्रोत सम्पादन]

  • मेरी सासू (२०६५)
  • भागीरथा प्रसाईको निर्वाण (२०६९)

समीक्षा[सम्पादनस्रोत सम्पादन]

  • उषा शेरचनको सङ्खघोष (२०७२)

कोश[सम्पादनस्रोत सम्पादन]

  • विश्व नारी नेपाली स्रष्टाकोश (२०७१)

अनुवाद[सम्पादनस्रोत सम्पादन]

  • मेरा जीवन : मेरी कहानी (२०५४) नेपालीभाषाबाट हिन्दीभाषामा

सम्पादन[सम्पादनस्रोत सम्पादन]

  • भारती खरेल : सृजना र समीक्षा (२०५२)
  • पौरखी पुरुष (२०५२)
  • एउटा अमर प्राज्ञ : बालकृष्ण सम (२०५४)
  • रुद्रराज पाण्डे : सृष्टि र दृष्टि (२०५४)
  • गणेश गुरु : साधनादेखि समाधिसम्म (२०५४)
  • भूपाल अर्चना (२०५५)
  • उकाली ओरालीहरूमा तारादेवी (२०५६)
  • ईश्वर बराल : कृति र कीर्ति (२०५७)
  • श्री ५ वीरेन्द्रको बहुआयामिक व्यक्तित्व (२०५७)
  • सङ्गीतशिरोभूषण : नातिकाजी (२०५८)
  • ईश्वरवल्लभ : आयाम र आकृति (२०५९)
  • कमल दीक्षित : कालो अक्षरदेखि सग्लो अक्षरसम्म (२०६०)
  • मिश्रका कृति : कविका दृष्टि (२०६०)
  • त्रिमूर्ति निकेतन (२०६०)
  • शरदचन्द्र भट्टराईको इतिवृत्त (२०६२)
  • देवकोटा शताब्दी कविता (२०६६)
  • देवकोटा राष्ट्रिय चिन्तन (२०६६)
  • नेपाली साहित्यको अन्तर्राष्ट्रिय विस्तार (२०६७)
  • विश्व नारी नेपाली साहित्यको रेखाङ्कन (२०७१)
  • चौध अञ्चलमा नारी साहित्य (२०७१)
  • वानीरा गिरीको कृतिस्तम्भ (२०७१)
  • कवितामा वानीरा (२०७१)
  • विश्वनारी साहित्य समीक्षा (२०७२)
  • भानुभक्त दुई सय वर्ष (२०७२)
  • बगेको खोला (२०७२)
  • नरेन्द्रराज प्रसाईकृत भानुजीवनी : मूल्य र मान्यता (२०७३)
  • अविश्रान्त साधक : घटराज भट्टराई (२०७४)
  • कवितामा घटराज भट्टराई (२०७४)

पत्रिका सम्पादन[सम्पादनस्रोत सम्पादन]

  • कथाक्रम त्रैमासिक (२०४१-२०४३)
  • प्रज्ञापत्र मासिक (२०५३-२०५५)
  • भानुमोती वार्षिक (२०५६-२०६३)

पुरस्कार रे सम्मान[सम्पादनस्रोत सम्पादन]

  • युवावर्ष मोती पुरस्कार (२०५१)
  • मैनाली कथा पुरस्कार (२०५२)
  • राष्ट्रिय प्रतिभा पुरस्कार (२०५२)
  • राष्ट्रिय गौरव युवासम्मान (२०५३)
  • भानुभक्त सम्मान (२०६२)
  • भद्रकुमारी घले पुरस्कार (२०६४)
  • दीपज्योति पुरस्कार (२०६७)
  • देरुनीख पुरस्कार (२०६७)
  • भानुभक्त स्वर्ण पदक (२०७१)
  • भानुभक्त प्रज्ञा पुरस्कार (२०७१)
  • भारती खरेल पुरस्कार २०७३)

विभूषण[सम्पादनस्रोत सम्पादन]

  • गद्दीआरोहणको रजतमहोत्सव पदक (२०५३)
  • प्रबल गोरखादक्षिणबाहु (२०५७)
  • वीरेन्द्रऐर्श्वर्य सेवापदक (२०५८)

संस्थापक[सम्पादनस्रोत सम्पादन]

  • नइ प्रकाशन - २०५२
  • त्रिमूर्ति निकेतन - २०६१

नियुक्ति रे मनोनीत[सम्पादनस्रोत सम्पादन]

  • कार्यकारी अध्यक्ष, गोरखापत्र संस्थान (२०६२)
  • सल्लाहकार, श्री ५ को सरकार (२०६२-२०६३)
  • उपाध्यक्ष, भानुभक्त व्दिशतवार्षिकी कार्यकारी समिति (नेपाल सरकार, २०७१)

प्राध्यापन[सम्पादनस्रोत सम्पादन]

  • महेन्द्र मोरड आदर्श बहुमुखी क्याम्पस, विराटनगर (२०४७-२०५१)
  • पशुपति बहुमुखी क्याम्पस, काठमाडौं (२०५६ देखि २०७१)

चित्र दीर्घा[सम्पादनस्रोत सम्पादन]

सन्दर्भअन[सम्पादनस्रोत सम्पादन]

  1. नइ डटकम[permanent dead link]
  2. इन्दिरा प्रसाईं, मेरो कार्यकालमा कसरी खस्क्यो मधुपर्क' ? majheri.com,प्रकाशित मिति: बुधबार, 02/09/2011
  3. "नइ डटकम". Archived from the original on 2019-04-22. Retrieved 2019-05-10.
  4. कविताकोष डटओआरजी
  5. मदनपुरस्कार डटओआरजी
  6. समकालीन साहित्य डटकम

बाइल्ला लिङ्कअन[सम्पादनस्रोत सम्पादन]